من لذر هستم 

چندسال از افسردگی رنج میبردم ولی الان؟ الان لذت میبرم 

خانواده ای دارم که بابت داشتنشون واقعا خوشحال و ممنونم 

توی زندگیم چیزی کم ندارم و مجبور به انجام کاری بخاطر اینکه "فامیلا" میگن نیستم 

توی تقریبا هفده سال زندگی مفید و غیر مفیدی که داشتم

متوجه شدم که تهش بجز خانوادم قرار نیست کسی واسم بمونه 

من یه خواهر دارم که شبیه یه ویروس جهش یافتست

ولی حتی بابت اونم ممنونم چون بعد از بیشتر از ده سال صبر، شد خواهر من .

دوستامم خیلی کمن و با انگشتای یه دست و نصفی میشه شمردشون اما همونا هم بابتشون ممنونم

پس شما میتونید با من دوست بشید چون من دوستای کمی دارم 

من آدم ممنونیم به هرحال هیچوقت ناراضی و کلافه نیستم 

میگن که من شبیه پیرمرداییم که صبح تا غروب افتاب توی پارک منتظر یه همبازی برای شطرنجن

ولی من حتی شطرنج بلد نیستم 

من فقط بازیکن هندبالم ، اونم توی دروازه 

فقط هم یه ساز بلدم برعکس بیشتر بچه ها که جدیدا به کمتر از یه ساز راضی نمیشن 

من فقط بلدم فلوت بنوازم 

من کاملا اختاپوس رو درک میکنم ، اون ساز دهنی مینوازه

، دلش میخواد کسی نباشه ولی اگه کسی نباشه هم ناراحت میشه

، و اون از یکنواختی خسته شده 

این منم ، اختاپوس با یکم تغییر .

من و خودم 

شاید برای نوشتن و شاید برای دوست پیدا کردن